تصور کنید از خواب بیدار شده اید و متوجه می شوید که تمامی داده های مربوط به پژوهش های خود را از دست داده اید. این اتفاق احتمالا بدترین کابوسی است که می تواند برای یک پژوهشگر اتفاق بیفتد. بعضی اوقات پژوهشگران بد شانس این اتفاق را در دنیای واقعی تجربه می کنند. همانطور که از دست دادن داده ها هولناک به نظر می رسد، شیوه ذخیره سازی اطلاعات توسط پژوهشگران نیز تکان دهنده می باشد. تیموتی واینز اکولوژیست تکاملی از دانشگاه بریتیش کلمبیا شهر ونکوور در مقاله خود با عنوان The Availability of Research Data Declines Rapidly with Article Age بیان می کند که پژوهشگران اعتراف کرده اند که اطلاعات قدیمی خود را در جاهایی مانند اتاق زیر شیروانی خانه پدر و مادر خود، داخل جعبه ای در یک گاراژ، درون فلاپی دیسک های قدیمی و ... نگه داری می کنند. چنین روشی ممکن است منجر به از دست رفتن کامل اطلاعات شود.
